Możliwość niezwykle prostego współtworzenia jednego tekstu przez wielu autorów, których dzielą od siebie setki i tysiące kilometrów była jedną z najbardziej opiewanych cech medium cyfrowego, zwłaszcza po pojawieniu się w powszechnym użytku Internetu.

Do najciekawszych przykładów powieści hipertekstowej stworzonej przez dwóje lub więcej autorów wypada zaliczyć Forward Anywhere Judy Maloy i Cathy Marshall oraz The Unknown - hipertekstową powieść drogi napisaną przez trójkę autorów: Scotta Rettberga, William Gillespie i Dirka Strattona oraz - na polskim gruncie – Piksel Zdrój (2015) autorstwa Natalii Jakusiewicz, Moniki Kapeli, Olafa Kellera, Lecha Mikulskiego, Mariusza Pisarskiego, Anny Piwowarskiej i Szymona Stoczka (z ilustracjami Jakuba Niedzieli).

Piksel Zdrój to powieść o lecie w mieście i zbrodni na plaży. Pierwotnie, zasięg eksperymentu był skromny. Punktem wyjścia były eksperymenty organizowane przez nie istniejący już brytyjski wortal Trace i jego dwa kolaboratywne projekty: Noon Quilt (1999) i Eclipse Quilt (2000). W każdym z nich wzięło udział kilkudziesięciu autorów, którzy pisali krótkie opowiadania na z góry określony temat. Zebrano je następnie pod jednym tytułem i udostępniono w obrębie pojedynczego interfejsu. Kompozycja tych prac była maksymalnie prosta. Od strony głównej przechodziło się do wybranego opowiadania, po czym wracało z powrotem. Kompozycja Piksel Zdroju, hipertekstu o ponad 320 fragmentach z elementami gry, stretchtextu, bogatego w materiały dźwiękowe i ilustracje, jest bardziej złożona.

The Unknown, Noon Quilt i Piksel Zdrój wpisują się też w gatunek powieści sieciowej i net-provu, zainaugurowany przez kolaboratywny projekt Roba Wittinga Invisible Seatlle, pierwotnie z 1983 roku. .