Na portalu google pojawiła się nowa wyszukiwarka: google scholar. Dedykowany studentom i naukowcom, wyspecjalizowany robot przeszukuje zasoby sieci uniwersyteckich, witryn naukowych i tematycznych, wyławiając pliki .pdf .doc i inne zamieszczone w sieci dokumenty. Oprócz samego wyszukiwania, google scholar wprowadza niezwykle pożyteczne dodatki: datę publikacji i liczbę cytowań wyszukanego odszukanego artykułu. Google scholar analizuje tez cytaty zamieszczone w opublikwoanych w sieci artykulach. Dzieki temu - wyniki poszukiwan dotycza takze tekstow nie zamieszczonych w sieci, lecz cytowanych w artykulach on-line. Dzialajace do tej pory wyszukiwarki naukowe , np www.sciseek.com, nie posiadaly tak rozbudownanych narzedzi.
Noah Wardrip- Fruin - redaktor zbioru First Person prezentuje swój kolejny projekt, tym razem z cyklu "gry z tekstem". Napisany we współpracy z trzema innymi autorami Regime Change to oparta na starych i sprawdzonych technologiach sieciowych aplikacja uruchamiana pod Windows lub Mac OS X. Założeniem gier z tekstem jest gra oparta na "logice raczej lingwistycznej niż graficznej" przemieszczając w sposób interaktywny łańcuchy słów między kolejnymi elementami tekstu.
Regime Change to tytuł nie przez przypadek nawiązujący do nadchodzącej zmiany warty na stanowisku prezydenta Stanów Zjednoczonych. To kąśliwa laurka dla odchodzącego - taką nadzieję wyraża wielu amerykańskich liternatów - George`a W. Busha, będąca wariacją na temat jego dwóch wojennych przesłań do narodu. Czy w "gry z tekstem" Noah Wardrip da się pograć? Regime Change do ściągnięcia na stronach http://turbulence.org/Works/twotxt/
W przygotowaniu - kolejna odsłona projektu pod nazwą News Reader.
W sieci pojawił się nowy hipertekstowy utwór: Gmachy Trwonienia Czasu, będący - jak mówi autor - częścią większej całości: pół fikcyjnych, pół prawdziwych zapisków i notatek, prowadzonych od 3 lat, z których część można znaleźć na blogu Gmachów. Kilkadziesiąt leksji nie posiadających w zasadzie linków tekstowych spaja pomysłowo wykonana mapa. Gmachy - zarówno w warstwie operacyjnej (grafika, nawigacja, pole wyborów czytelnika) jak i w warstwie semantycznej (metafora podóży) przypominają Tramwaje dr. Muto, eksplorują jednak inne przestrzenie. Autor - xnauta - opisuje swój utwór w ten oto sposób:
Fragmentaryczna architektura gmachów jest wyrazem niewiary w sens linernej narracji - opisów, zarysów postaci, charakterów, konstrukcji psychologicznych. To jedynie szkic i makieta większej budowli - której konstrukcja zaplanowana jest na lata - 10.000 mil podmorskiej żeglugi, a może 10 lat włóczęgi. Zaledwie znak obecności jakieś ledwo przeczuwalnej głębi, kryjącej się poniżej strefy fotycznej - czyli tam gdzie nie dociera światło - jakiekolwiek - na przykład spojrzeń zagubionych przechodniów, na przykład twoich spojrzeń...Glenn i Gunter - bohaterowie prezentowanej w magazynie techsty hiperfikcji k0HacK0g0s Judy Malloy wracają ! Podczas konferencji Hypertext` 04 Malloy zaprezentowała swoją nową sieciową opowieść: Streaming Media Trail.. Utwór składa się z 10 "cantos" złożonych z kilkunastu lub kilkudziesięciu fragmentów tekstowych. Poznajemy perypetie dwójki bohaterów tym razem z II wojną światową i - przed wszystkim, choc nie dosłownie - z wojną w Iraku w tle. To ciąg dalszy antywojennego i antytotalitarnego wątku, który mocno naznaczył przedostatni utworze Malloy - Ask for Sanctuary. Zdaniem autorki - i podziela je wielu autorów-hipertekstualistów - Stany Zjednoczone pod rządami bushitów zamieniają się w państwo totalitarne, rząd i służby specjalne atomizują społeczeństwa, by jego protest był cichy i mało odczuwalny. Artyści coraz częściej i z coraz mniejszymi skupułami poddawani są inwilgilacji (Malloy nie waha się użyć słowa "prześladowanie") zakres wolności słowa zawęża się, a jedynym wyjściem z sytuacji jest wspólny głos sprzeciwu. Osnową Streaming Media Trail są losy dziadków Guntera - małżeństwa artystów, które w 1933 roku musiało opuścić hitlerowskie Niemcy. "Wir Können Nicht Hier Blieben" (nie możemy tu dłuzej zostać) - to często powtarzający się referen oszczędnej, poetyckiej prozy Malloy.
Ostatni numer Iowa Web Review przybliża czytelnikom projekt Screen - literacką "jaskinię wirtualnej rzeczywistości" - tworzoną od kilku lat na Uniwersytecie Browna. Na stronie znalazły się wywiady z twócami tego pionierskiego przedsięwzięcia oraz pliki wideo nagrane we wnętrzu wirtualnej jaskini. Screen to wspólny projekt Noah Wardrip- Fruina, Josha Carrolla, Roberta Coovera, Shawna Greenlee`a i Andrew McClaina. Widz, zakładając google i rękawice, wkracza do zamkniętego pomieszczenia, którego ściany wyłożone są słowami i literami. Reagują one na jego ruchy, zbliżają się, oddalają, itp. "Screen, poprzez wprowadzenie tekstu w bezpośrednią relację z ciałem czytelnika, pokazuje nowe doświadczenie lektury, projekt ten eksploruje także pamięć jako dowiadczenie wirtualne" - pisze o przedsięwzięciu Noah Wardrip Fruin. Screen publicznie zaprezentowany był po raz pierwszy rok temu
prezentacja Cave i wywiad z Noah Wardrip Fruin: http://www.uiowa.edu/~iareview/tirweb/feature/cave/
warsztaty "Cave Writing" Roberta Coovera na uniwersytecie Brown: http://www.cascv.brown.edu/cavewriting/
Już po raz piętnasty badacze hipertekstów spotykają się na konferencji "Hypertext 2004". Tym razem naukowców w dniach od 9 do 13 sierpnia, gości Uniwersytet Kalifornijski w Santa Cruz. Poruszana problematyka została podzielona na panele: Cyfrowa Biblioteka, Inżynieria Oprogramowania, Hipertekst w naukach humanistycznych Adaptive Hypermedia, Literacki Hipertekst, Ubiquitous Hypertext, Hipertekst Przestrzenny, Systemy i Struktury.
Wśród zaproszonych gości między innymi: David De Roure, Jim Whitehead ,Mark Bernstein, Noah Wardrip-Fruin, Douglas Engelbart , a także Catherine C. Marshall, Licia Calvi, Deena Larsen, Richard E. Higgason, David Kolb, Robert Kendall, Judy Malloy i Jim Rosenberg. Konferencja zaowocuje wkróce publikacją wszystkich wystapień.
Zobacz co się dzieje w Santa Cruz na stronachwww.ht04.orgww.ht04.org
Nasi przyjaciele zza zachodniej granicy pochwalili się właśnie nowym wydawnictwem: wydaną przed kilkoma dniami (Zurich, sierpień 2004) książką $wurm = ($apfel>0) ? 1 : 0 experimentelle literatur und internet pod redakcją Johannesa Auera. Jest to zbiór tekstów czołowych niemieckich krytyków i twórców net-artu i cybertekstu poświęconych różnorakim przejawom eksperymentu literackiego w internecie.
Książka miała być prezentem urodzinowym dla Reinharda Döhla - literaturoznawcy, specjalisty od dadaizmu, pisarza, twórcy kolażów i eksperymentów internetowych. Profesor, któremu dedykowano cały tom, zmarł niestety w maju tego roku, przed swoimi 70 urodzinami. Same teksty również przybierają tu eksperymentalną formę: np. stosowanie wyłącznie małych liter. Poruszane zagadnienia zbioru to także : słuchanio-gry, czyli interakcyjne eksperymenty radiowe i związki sztuki z grami komputerowymi.
Autorzy:
johannes auer, rené
bauer, friedrich w. block, sabine breitsameter, florian cramer, reinhard
döhl, sylvia egger, jürg
halter, christiane heibach, heiko idensen, martina kieninger, klaus f.
schneider, dirk schröder, roberto simanowski, beat suter, karin wenz
O zbiorze pod redakcją Johannesa Auera czytaj na www.cyberfiction.ch
Poeta Miłosz Biedrzycki ("Dobry wieczór, nazywam się Mickiewicz,/ jestem Białorusinem, pierwszy w Polsce pisałem jak O'Hara") urozmaicił sieciową wersję swojego znanego i cenionego tomiku Pył/Łyp "skokami hipertekstowymi". Każdy wiersz wydanej siedem lat temu przez "brulion" książki posiada dwa tekstowe odsyłacze do innego wiersza, w którym występuje podobne słowo, obraz lub metafora. W tym szaleństwie, jak sugeruje autor, jest metoda
Hipertekstowa poezja MLB na stronach: free.art.pl/mlb/pyllyp.html
Program terapeutyczny SMART - czyli krótki interaktywny film video z możliwością wyboru przez użytkownika kilku opcji terapeutycznych - zaprezentowali na targach sztuki Art Poznań 2004 pionierzy polskiej sztuki wideo: Grupa Azorro. Gadający terapeuta proponuje swojemu pacjentowi - artyście wyleczenie się ze wszystkich nurtujących go problemów. Swoje wypowiedzi kończy pytaniami o rodzaj i stopień intensywności terapii. Po odpowiedzi tak lub nie (kliknieciu myszką na nałożony na film pasek nawigacyjny) widz przechodzi do następnej sekwencji.
Azorro prawdpodobnie sprzedawali też na swoim targowym stoisku płytę z terapią SMART. Równie możliwe, że była to atrapa. Przedstawiciele redakcji techstów nie mogli jej kupić, ani nawet poznać jej ceny. "Artysta jeszcze nie przekazał cen ani informacji o płycie" - powiedziała hostessa.
Carlos postanowił kogoś wymyślić.
Dla rozrywki i rozpędzenia krwi w żyłach.
I wymyślił mnie. Wraz z krzesłem
na którym mnie ulokował
Carlos - opowiadanie Jarosława Szatkiewicza, z którego okrojoną wersją demonstracyjną czytelnicy magazynu techsty mogli się zapoznawać od kilku miesięcy, doczekał się swojej finalnej wersji! Tym samym zagadka okrutnego i charyzmatycznego Carlosa Ramireza, atmosfera surrealistycznych miasteczek widm pod słońcem południa, wyśnionych w oparach wódki w kraju pólnocy, są nam bliższe niż kiedykolwiek.
Intrygująca, nierzadko żartobliwie rozpisana przez autora sieć
tekstowych ścieżek, przestrzenna segmentacja logicznych całostek
na pojedynczej stronie www, umiar w "hipertekstowowaniu"
tekstu, sprawiają, że opowieść o Carlosie Ramirezie wydaje się nadawać
młodej polskiej hiperfikcji nowy ton, sugerować żywszy puls, wytyczać
nowe kierunki. ( z recenzji Mariusza Pisarskiego)
Jarosław Szatkiewicz to poeta, infromatyk i webmaster z Sankt Petersburga, studiujący w Poznaniu. W Rosji publikował między innymi w petersburskim "Piśmie Głodnych Poetów". Carlos to jego debiut prozatorski w języku polskim.