2.2. Unieruchamiający interfejs kinetyczny

Klawiatura staje się nośnikiem znaków, dla których oprogramowanie ustala interpretanta znakowego (kontekst aplikacji). Interfejs kinetyczny pojawia się w miejscu [niem. Schnitstelle], w którym moje działanie (lub ciało) generuje informację zrozumiałą dla komputera. Interakcja z komputerem polega na stworzeniu (skorzystaniu z) instalacji, która umożliwia obsługę graficznego interfejsu na ekranie. Zależnie od tego, czy dyspozytyw techniczny stanowi komputer stacjonarny, czy uwolniony laptop – interfejs kinetyczny w różnym stopniu ogranicza swobodę ciała i kontekst interakcji. Zakłada pewną sterylność przestrzeni, której domaga się (zawodna) technologia.

Reasumując, kinetyczny interfejs komputera w dużym stopniu determinuje możliwości ruchowe intraktora; efekt kinetycznego interfejsu najczęściej polega na unieruchomieniu ciała względem ekranu pozostawiając różny zakres swobody ciała w przestrzeni poza ekranem (zależny od mobilności komputera).