5.2. Tworzenie interaktywnych teorii literatury

Próby tworzenia interaktywnej historii literatury internetowej pokazują, że historia mediów sama staje się ich efektem. (por. Wenzel, 1998, 4). Umieszczanie linków zewnętrznych jako bezpośrednich odsyłaczy osłabia efekty narracji naukowej. Eksperymentalne zastosowania interfejsu w hipertekstach literackich mogą zostać wykorzystane przy tworzeniu optymalnych interfejsów i całych środowisk sieciowych dla teorii naukowych, posługujących się określonym efektem medium. Szczególnie w tym zakresie istotne jest uwzględnienie globalnych efektów mediów, które stabilizują bądź destabilizują dany paradygmat naukowy w rozumieniu Kuhna [1996]

System operacyjny i aktywne aplikacje generują różnorodne efekty interfejsu, które oddziałują na ich postrzeganie w badanym materiale (w hipertekstach literackich). Na przykład możliwości edycyjne programu Word zachęcają do pisania hipertekstem i kształtują świadomość hipertekstualną formatowanego dokumentu. Edytowanie dokumentu w wielu oknach równocześnie umożliwia szybki dostęp do każdej jego części i odnalezienie relacji pomiędzy elementami tekstu, które trudno wydobyć w porządku narracji linearnej. Dla rozprawy doktorskiej pisanej hipertekstem musiałby istnieć wzór graficznego interfejsu w analogii do formatu A4 między innymi po to, aby ustabilizować kryteria oceny na stopień. Natomiast podczas tworzenia interaktywnych teorii naukowych należałoby uwzględnić efekty interfejsu dla danego paradygmatu. Zakładam, że taka teoria literatury będzie w stanie zintegrować w strukturze hipertekstów i wykorzystać naukowo możliwości semantyczne techniki wideo lub interaktywnego wideo (hiperwideo)²⁰