ŻEGLOWANIE TO NAJBARDZIEJ POPULARNA metefora hipertekstualnej działalności autora i czytelnika, a raczej czytelnika/autora. Obcowanie z klasyczną książką drukowaną przypominało wycieczkę w jednym kierunku, obcowanie z hipertekstem przypomina morską wędrówkę od wyspy do wyspy, gdzie wyspy - to poszczególne leksje utworu. W Izme pass hipernoweli autorstwa Carolyn Guyer i Marthy Petry - czytamy:

Różnica między czytaniem hiperpowieści a powieści tradycyjnej jest taka jak pomiędzy żeglowaniem pośród wysp a przycumowaniem w porcie i wpatrywaniem się w morze

Metafory marynistyczne wypierają dziś metaforę książki jako księgi natury. Wiąże się z tym zakładana niemal z góry szczątkowość, próbkowalność i acelowość lektury, w taki sensie, że nie ma ona jednego głównego kierunku, ale rozgałęzia się w wielu.

Nawigacji po hipertekście pomagają paski nawigacyjne, takie jak w Storyspace, czy elementy nawigacyjne zwykłej przeglądarki www. To dzięki nim, mimo iż często możemy być skonfrontowani z losowo wyświetlanymi przed nami leksjami, mamy szanse powrotu po ścieżce, która okazała się być ślepym zaułkiem, do miejsca kolejnego rozgałęzienia. Równie dobrą co żeglowanie, metaforą hipertekstowej lektury może być, jak przekonuje Mark Bernstein, spacer po ogrodzie. Carolyn Gueyer dodaje tu także metaforę przeskakiwania z kamienia na kamień w górskim strumieniu.