ZESTAW WĘZŁÓW LUB KOTWIC tworzących sekwencję, według której czytelnik porusza się po sieci takich węzłów (dokumentów) nazywany jest ścieżką. Może ona oznaczać sekwencję którą czytelnik przeszedł, lub sekwencją zaproponowaną czytelnikowi przez autora. Hipertekstowa scieżka, w porównaniu z tokiem lektury książki drukowanej, ma to do siebie, że za każdym razem może być inna i może podążać w innym kierunku. Dzięki temu na ogół nie da się przeczytac tego samego hipertekstu dwa razy w ten sam sposób.

W systemach hipertekstualnych scieżki to także sekwencje leksji połączonych ze sobą jednym hasłem, słowem kluczem lub linkiem o tej samej nazwie. Dzieje się tak na przykłąd w programie Storyspace, ścieżka, oprócz tego, że pomaga na organizację powieściowego materiału, pozwala również autorowi zdeterminować ruchy czytelnika.

W najnowszym systemie stworzonym przez Eastgate, w programie Tinderbox, według scieżek można też ustalać sposób wyświetlania notatek na stronach internetowych, w blogach.

patrz również: gałęzie, trajektorie, kłącze