To jak powieść zmienia się, przechodząc z druku na piksele, najłatwiej i najogólniej chyba wytłumaczyć posługując się metodą zastosowana przez Paula Ricoeura:
Załóżmy, że musimy opisać bitwę, czerpiąc jak tylko można najwięcej z języka szachów. Ich terminologia determinuje system implikacji, który ma rządzić moim opisem bitwy. Narzucony słownik szachów spowoduje, że pewne aspekty bitwy będą podkreślone, inne znikną, a wszystko będzie pomyślane tak, by jak najbardziej naginać różne aspekty opisu.
Słownik szachów będzie filtrem i transformatorem; nie tylko selekcjonuje, ale również uwypukla te aspekty bitwy, które mogłyby być pominięte przez inny rodzaj przekazu.
W podobny sposób, przechodząc remediację, zachowuje się sztuka w nowym polu pisma - na interaktywnym ekranie. Pewne aspekty wypowiedzi w dynamicznej, niesekwencyjnej, generatywnej i wystawionej na działania społecznościowe przestrzeni cyfrowej zostają uwypuklone, inne – schodzą na dalszy plan.
Ostatnia aktualizacja:
22.01.2024
Cytuj ten wpis jako:
Mariusz Pisarski (never) Powieść. "Techsty" 22.01.2024 [].
narracja poetyka poetyka hipertekstu poststrukturalizm retoryka tekst cyfrowy