Jan Kasprowicz
Zaczarowana Królewna
zaczarowana zagroda
w lasku kubackim
paznokcie u nog jaki kolor
zsunęła się prezerwatywa
niedokończona jesienna fuga
uśmiechem do mnie mów
drżąca powieka przyczyny
o czyms innym filmweb
marzy o tym każdy chłopaczyna
uczeń idąc ze szkoły
stópki do środka
na przerwie i po szkole
lecz rycerz albo panosza
udowodnij swe męstwo na arenie
zabłąkała się gdzieś owca
i zwątpienie w labiryntach samotności
Jan Kasprowicz
Zaczarowana Królewna
Zaczarowana królewna
W mirtowym lasku drzemie;
U nóg jej lutnia śpiewna
Zsunęła się na ziemię;
Niedokończona piosneczka
Uśmiechem lśni na twarzy;
Drżą jeszcze jej usteczka…
O czymś rozkosznem marzy.
Marzy o jednym z rycerzy,
Że idąc przez odmęty,
Do stóp jej tu przybieży
I przerwie sen zaklęty.
Lecz rycerz, co walczył dla niej —
Ten męstwo swe przeceniał:
Zabłąkał się w otchłani…
I zwątpił… i skamieniał.
Spis treści
- Adam Mickiewicz: Inwokacja (fragment)
- Jan Kasprowicz, Zaczarowana królewna
- Bruno Jasieński: Panienki w lesie
- Wincenty Pol: Pieśń o ziemi naszej
- Krzysztof Kamil Baczyński: Stare Miasto
- Tadeusz Boy-Żeleński: Słówka
- Jan Kasprowicz: XXXIX
- Józef Czechowicz: Coda
- Anatol Stern: Ziemia na lewo
- Tadeusz Miciński: Iziz
Prosty, ludowy język, po który sięga Kasprowicz w swojej poezji bliski jest naturalnej melodii polszczyzny i dzięki temu nawet dziś pokazuje swoją uniwersalność. Wyniki lingwistycznego remiksu bardzo dobrze wpasowują się w tonikę oryginału. Z dającymi się przewidzieć zmianami. Raz jeszcze widać, czym żyje naród, o co pyta wszechwiedzącego doktora Google, jaką zdradza wizję świata.
Oto kilka przykładów
