W literackim hipertekście rekonfiguracji podlegają niemal wszystkie główne elementy klasycznej poetyki. Znaczącym przekształceniom podlega w tym gatunku zarówno pojęcie całości jak i skończoności dzieła, poważnym zmianom podlegają kategorie fabuły i narracji. Najważniejsze zmiany zachodzą w relacji czytelnik - autor, czytelnik - narracja. Poetyka hipertekstu jest otwarta. Są takie hiperteksty, które - wzorując się na Adventure pierwszej tekstowej grze fabularnej opublikowanej w internecie - pozwalają rozszerzyć warstwę zdarzeniową utworu o nowe, dodane przez czytelnika elementy. W Marble Springs Deane Larsen można tworzyć nawet nowe połączenia między autorskimi segmentami. Poetyka hipertekstu znacznie odbiega jednak zarówno od poetyki gier przygodowych, jak i innych podgatunków cybertekstu. Niezmiernie ważną w hipertekście jest kwestia narracji, której tu - w sensie klasycznym, po prostu nie ma. Zamiast jednej narracji w hipertekście mamy do czynienia bardziej fundamentalna strukturą: z polem zdarzeń (event space). Inaczej przedstawia się retoryka tekstu w środowisku hipertekstualnym. Oparta na leksji, krótkim fragmencie tekstu, eksploruje ona powtórzenia, które poprzez dekontekstualizację pomnażają znaczenia tych samych fragmentów tekstu, często używanym przez autorów chwytem jest też hiperbaton. Bardzo ciekawie hipertekst rozgrywa też kwestię dygresyjności. Dygresja, wtrącenie zamieniają się tu częstokroć miejscami z tekstem "głównym".