Obiekty i zdarzenia odsłaniają się wokół: głęboki wąwóz, wyschnięte dno, jadłoszyn, czerwona skała. „O niech mnie, a to tylko pustynia” – mówi – „i jeszczem jej nie opuścił”.

Na północnym wschodzie rozpustny wczesny księżyc snuje się ponad jakimiś górami. Zamarły w bezruchu przy prędkości 90 mil na godzinę, Marshall jedzie z lekkim drżeniem ku amerykańskiemu zachodowi słońca, który, jak od dawna podejrzewał, zawsze tam na niego czekał.