Bajka o księżniczce Merwidzie - pozostałe zadania

<span class="pslowo">Z</span>a siedmioma górami, za siedmioma lasami było sobie królestwo Maguncji, którym rządził król Maran i królowa Mosa. Mieli dwoje dzieci - księżniczkę Merwidę i księcia Markusa. (live: 5s) [Było to piękne i dobrze zarządzane królestwo z żyznymi ziemiami, wieloma pałacami i szczęśliwymi mieszkańcami. Obfitowało w zwierzynę leśną, szczególnie w króliki, dlatego w nieformalnym herbie miało właśnie to zwierzę. Król był bardzo mądry, dlatego posłał swojego syna pod zmienionym nazwiskiem na uniwersytet do Papadocji, aby zaznał prawdziwego życia i zdobył wiedzę, która pozwoli lepiej zarządzać krolestwem. Zachęcał też swoją córkę - Merwidę do czytania, co robiła chętnie i gorliwie. Ojciec zawsze powtarzał jej, że umysł potrzebuje książek, tak jak miecz potrzebuje osełki. Merwida skrycie zazdrościła bratu szansy na życie pośród zwyczajnych ludzi. Sama od dziecka była przygotowywana do roli królowej, choć tak naprawdę nie wiedziała, czy się na królową nadaje. Czasami wraz z synem ogrodnika - Kirjanem, w którym skrycie się podkochiwała, wymykali się tajnym pałacowym przejściem do miasta. ] (live: 15s)[Niestety Magucja sąsiadowała z królestwem Turmeńskim, którym rządził zły król Tormund wraz ze swoim synem Taradem. Nie czytano tam książek, a mieszkańcy byli obciążeni drakońskimi podatkami, głodni i zmęczeni.] (live: 25s) [Stopniowo Tormund zbierał coraz większą armię aż którejś burzliwej nocy postanowił najechać na królestwo Magucji. Żołnierze pod osłoną nocy wkroczyli do królestwa. Czarne węże na ich tarczach połyskiwały złowieszczo w świetle licznych pochodni. Tormund zabił strażników pałacu i wdarł się do komnat królewskich. Merwida ukryta w swojej komnacie, nie mogła zrobić nic, aby pomóc swoim rodzicom. Z oddali słyszała jedynie ich krzyk, w duchu przysięgając zemstę na królu Tormundzie i całej jego rodzinie. Co stało się z księżniczką:] <div class="toolbar"> (live: 30s)[ [[Księżniczka została uprowadzona przez żołnierzy Tormunda]] ] (live: 32s) [ [[Księżniczka uciekła do lasu]] ]</div>

<span class="pslowo">N</span>ie widząc dla siebie innego wyboru Merwida obcięła swoje długie włosy, przebrała się w męski niepozorny strój i korzystając z chaosu panującego w zamku wymknęła się z niego tajnym przejściem i uciekła do lasu. Błąkała się samotnie po górach i lasach nie wiedząc, co powinna ze sobą począć. Jej rodzice zostali zamordowani, brat był za morzem, a królestwo znajdowało się pod okupacją wojsk Tormunda. [Królewna nie wiedziała, dokąd dalej iść. Nie miała pieniędzy. W pewnym miasteczku, na targu, ukradła chleb i kiełbasę. Niestety została przyłapana na gorącym uczynku. Żołnierze Tormunda złapali ją, ale musieli doprowadzić ją do zamku, aby król ją osądził.] (set: $PotrzebaWolnosci to 8) (if:$PotrzebaWolnosci is < 7) [Merwidzie chciało się krzyczeć z rozpaczy. Najchętniej rzuciłaby się na strażników, ale wiedziala, że nie ma szans.] (else:) [W Merwidzie rósł gniew, ale postanowiła być dzielna.] [ Co dalej przydarzyło się Merwidzie?] <div class="toolbar"> [ [[4.Merwdzie przyśnił się proroczy sen.]] [[5.Merwida spotkała objazdową trupę teatralną.]] ]</div>

<span class="pslowo">W</span>ędrując przez całą Magucję żołnierze postanowili odpocząć w przydrożnej karczmie Rzym. W karczmie było gwarno i tłoczno, jedna z najsłynniejszych trup teatralnych Trupa [teatralna ]<teatralna| (click: ?teatralna) ["Arlekin" - znana we wszystkich królestwach objazdowa trupa teatralna, wystawiająca zarówno komedie, jak i dramaty ukazujące problemy społeczne i polityczne. Lecz tamtego wieczoru ferajna nie myślała o kłopotach,] właśnie świętowała kolejne swoje udane przedstawienie. Słychać było śmiech, gwar sprośne piosenki. Na jedną z nich Merwida szczególnie zwróciła uwagę, jeden z aktorów krzyczał na całe gardło: Szła dzieweczka do Franeczka Bardzo młodego Ha ha ha Na-pa-lo-ne-go Ha ha ha Na-pa-lo-ne-go Jednemu z żołnierzy nie spodobała się ta piosenka i uderzył go tarczą z herbem węża. Kiedy aktor upadał królewna zobaczyła, jak na jego szyi zadyndała królicza łapka – talizman pomyślności. To symboliczne starcie węża i królika przypomniało jej fragment z czytanej wiele lat temu książki. Fragment dotyczył odwiecznego prawa walki, zgodnie z którym każdy ma prawo wyzwać króla na pojedynek na śmierć i życie i przejąć jego królestwo. Jedynym warunkiem jest zgoda jego własnej szlachty. Królewna postanowiła wykorzystać zamieszanie i złapała za rękaw jednego z aktorów, który próbował rozdzielić żołnierza i kolegę z trupy. Ten odwrócił się gwałtownie i Merwida rozpoznała w nim niebieskookiego Kirjana, z którym bawiła się jako dziecko. Serce zabiło jej szybciej,(set:$PotrzebaZakochania to 6)(if: $PotrzebaZakochania is>8)[Merwida nie mogła przestać myśleć o dawnym przyjacielu] (else:) [szybko jednak odrzuciła od siebie romantyczne myśli.] Bała się zdradzić swoją prawdziwą tożsamość, więc po prostu spojrzała na niego przeciągle. Nie wiedziała, czy chłopak ją rozpoznał, ale wydawało jej się, że coś drgnęło w jego twarzy. - Pomożemy Ci. Wszyscy jesteśmy z Maguncji i wszyscy pamiętamy - szepnął cicho i odszedł. Jak aktorzy pomogli księżniczce? [[8.Zaoferowali jej bardzo silną truciznę.]] [[9.Porwali Merwidę z rąk żołnierzy.]]

<span class="pslowo">P</span>o chwili niebieskooki chłopak wrócił i udając, że poprawia sobie buta szybko wcisnął Merwidzie do ręki małą fiolkę. - Dolej im tego do napitka – szepnął i odszedł szybkim krokiem. Tej samej nocy, kiedy żołnierze zasnęli smacznym snem, Merwida uważając na to, żeby nie szczęknąć kajdanami, podczołgała się do żołnierzy i ukradła im klucze. Oswobodziwszy się z łańcuchów, każdemu z nich dolała kilka kropel czarnego płynu z fiolki do bukłaków na wodę. Rano żołnierze spragnieni po poprzedniej nocy niemal w jednej chwili sięgnęli po swoje bukłaki. Trucizna działała z opóźnieniem, więc nie zdążyli ani ostrzec się nawzajem, ani zorientować się dlaczego tak naprawdę źle się czują. Kac był idealną zasłoną dla działania trucizny. Do południa wszyscy byli martwi, a Merwida była wolna. Wsiadła na konia jednego z żołnierzy i popędziła do zamku Tormunda. Tam ubrana w [(set: $kostiumAktywny to (either: "obszerne spodnie i kucharski fartuch","kapelusz i kupiecką kamizelkę","czapkę giermka"))] z łatwością znalazła pracę w zamku jako [(if: $kostiumAktywny is "obszerne spodnie i kucharski fartuch") [ podkuchenna. ]][(if: $kostiumAktywny is "kapelusz i kupiecką kamizelkę") [ dekoratorka pałacowych komnat. ]][(if: $kostiumAktywny is "czapkę giermka") [ karmicielka królewskich psów. ]] Ochmistrzyni trochę dziwiła się, że nie ma referencji z poprzedniego miejsca pracy, ale odparła po prostu, że zima nadchodzi. Przełożona nie zadawałą dalszych pytań, bo w zamku właśnie trwało huczne świętowanie z okazji zwycięstwa Tormunda w Magucjii brakowało rąk do pracy. Właśnie trwało święto z okazji zwycięstwa Tormunda w Maguncji. Co zrobiła dalej Merwida: <div class="toolbar"> [[12.Planowała zamach na króla i królową.]] [[13.Została, aby zobaczyć przedstawienie tearalnej trupy.]]</div>

<span class="pslowo">K</span>iedy żołnierze zasnęli grupa teatralna uwolniła Merwidę z kajdan szybko oddalili się z swoim Taborem spod Karczmy Rzym. Merwida przyłączyła się do teatralnej trupy. Starała się odwdzięczyć udzielone schronienie. (set: $kostiumAktywny to (either: "obszerne spodnie i kucharski fartuch","kapelusz i kupiecką kamizelkę","czapkę giermka")) Ubrana w (print: $kostiumAktywny) dzielnie wkonywała powierzone jej obowiązki i[(if: $kostiumAktywny is "obszerne spodnie i kucharski fartuch") [ gotowała dla nich. ]][(if: $kostiumAktywny is "kapelusz i kupiecką kamizelkę") [ zbierała dla nich pieniądze po przedstawieniach. ]][(if: $kostiumAktywny is "czapkę giermka") [ cerowała im kostiumy i zajmowała się drobnymi naprawami. ]] Księżniczka podróżowała z objazdowym teatrem.Była nawet w Papadocji, gdzie na krótko spotkała się z bratem. Nie miei jeszcze konkretnego planu, ale przysięgli sobie, że spotkają się ponownie za kilka miesięcy na święcie zwycięstwa Tormunda w Magucji. Merwida obiecała, że pomoże przy pisaniu przygotowanej specjanie na tę okazję sztuki. Jednak im dłużej przebywała z trupą, tym miała większe wątpiwości.(set:$Tron to 5) (if:$Tron is<7) [Merwidzie czasami brakowało luksusów, ale nigdy nie czuła się bardziej wolna i niezależna.](else:) [Choć wolność miała słodki smak, Merwida wiedziała, że jej przeznaczeniem jest bycie królową]. Sama nie wiedziała czy dalej chce być królową i przejąć władzę. Życie w drodze wydawało jej się łatwiejsze i o wiele bardziej osiągalne. Ponadto (set:$PotrzebaZakochania to 9)(if: $PotrzebaZakochania is>8)[Merwida nie mogła przestać myśleć o dawnym przyjacielu.] (else:) [szybko jednak odrzuciła od siebie romantyczne myśli.] Co zrobiła Merwida po przybyciu do zamku: <div class="toolbar"> [[12.Planowała zamach na króla i królową.]] [[13.Została, aby zobaczyć przedstawienie tearalnej trupy.]] </div>

<span class="pslowo">T</span>rupa wystawiła sztukę pod tytułem: [Sen ]<Sen|(mouseover-replace: ?Sen)[ "Sen nocy straconej" to najsłynniejsza sztuka Trupy teatralnej "Arlekin". Opowiadała ona o zwycięskiej napaści Tormunda na królestwo Maguncji. Przedstawienie tylko pozornie pochwalało czyny Tormunda. Tak naprawdę ukazywało jego prawdziwe, okrutne i podłe oblicze i stawiało trudne pytania o to, czy monarchom wszystko wolno, czy może jednak obowiązują ich uniwersalne prawa, w tym prawo moralne.] Merwida obserwując przedstawienie z boku czuła się jednocześnie dumna i rozgniewana. Chęć zemsty powróciła do niej z pełną mocą, lecz tym razem to nie były tylko jej emocje. Tym razem to nie tylko (set: $PotrzebaZemsty to 8)(if: $PotrzebaZemsty>7)[Królewna oczami wyobraźni widziała martwego króla i królową.](else:) [Królewna starała się zachować zimną krew. Rozsądek był jej potrzebny do zrealizowania zemsty.] Czuła zarówno swój gniew, jak i gniew tłumu. Przedstawienie uświadamiło szlachcie zgromadzonej na obchodach, jak bardzo szalony i nieprzewidywalny jest król oraz jak bardzo nieodpowiedni do rządów jest jego próżny syn, ktory dba tylko o to, aby być podziwianym i wychwalanym. <div class="toolbar"> [[15.Zakończenie nr 2.]] </div>

<span class="pslowo">M</span>erwida znalazła królewską zielarnię, a w niej trującą roślinę - Trydodentrus Lancerowaty, którą znała z królewiskih atlasów botanicznyh, jakie czytała jeszcze w bibliotece Maguncji. (live:3s) [Z rośliny przyrządziła śmiertelny ekstrakt.] (live: 5s) [Nocą zakradła się do królewskich komnat. Co się dalej zdarzyło?] <div class="toolbar">(live:7s)[ [[ 14.Zakończenie 1]] ] </div>

<span class="pslowo">M</span>erwida zabiła króla i królową, odnalazła trupę Arlekin uciekła z aktorami kraju. Podróżowała odtąd z nimi po całym świecie. Po jakimś czasie wyjawiła im swoją prawdziwą tożsamość, ale oni traktowali ją już jak rodzinę. Nie przeszadzało im jej królewsie pochodzenie. Merwida namówiła aktorów, aby zerwali z tradycją i pozwoili jej występować na scenie w rolach kobiecych, co uczyniło trupę Arlekin jednym z najbardziej oryginalnych i postępowych teatrów na świecie. To własnie na scenie Kirjan wyznał Merwidzie miłość, a ona wyszła za niego za mąż i urodziło im się dwoje dzieci - Maran i Mosa. Nigdy nie żałowała rezygnacji ze swojego dziedzictwa. Kochała wolność i swoją rodzinę.

<span class="pslowo">K</span>rólewna trafiła do lochu. Była załamana, głodna i brudna. (set: $PotrzebaWonosci to 6)(if:$PotrzebaWolnosci is>7) [Merwidzie chciało się krzyczeć z rozpaczy. Najchętniej rzuciłaby się na strażników, ale wiedziala, że nie ma szans.] (else:) [Merwida wiedziała, że nie może się poddać.] W lochu nie ma wiele rzeczy. Na szczęście poza twardym siennikiem, wiadrem i kilkoma kośćmi, jest też trochę [(either: "starych gazet i książek ślusarskich.", "dzienników z zamorskich wypraw i ulotek z poradami majsterkowania.","poradników technicznych i kronik towarzyskich z innych królestw.")] W królestwie Turmeńskim nikt nie czyta i książki służą za podpałkę. Jednak Merwida dobrze wiedziała, że nawet w lochu książki nie zapewniają wyłącznie źródła ciepła, ale też cenną wiedzę. Natrafia między innymi na instrukcje otwierania zamków, informacje o miejscu pobytu jej brata oraz wzmiankę o tym, że Kirjan jest gwiazdą teatranej trupy Arlekin. Trupa [teatralna ]<teatralna| (click: ?teatralna) ["Arlekin" - znana we wszystkich królestwach objazdowa trupa teatralna, wystawiająca zarówno komedie, jak i dramaty ukazujące problemy społeczne i polityczne.] Królewna dużo rozmyślała też o własnej roli. Jak dotąd królewskie pochodzenie przyniosło jej jedynie ból i cierpienie. Z drugiej strony odrzucenie dziedzictwa i walki o tron oznaczało wyparcie się wszystkiego, co znała i czego uczono jej przez całe życie. Co zrobi Merwida: <div class="toolbar"> [[10.Merwida próbowała się uwolnić.]] [[11.Merwida postanawia za wszelką cenę skontatować się z bratem.]]</div>

<span class="pslowo">K</span>ról Tormund chciał zaślubić Merwidę ze swoim synem Taradem, aby utrwalić sojusz pomiędzy królestwami i aby jego wnuczęta miały już pełne prawo do obu królestw. Niestety bardzo obawiał się, że księżniczka będzie próbowała uciec albo popełnić samobojstwo, dlatego zamyknął ją w wysokiej zamkowej wieży. Nie pozostawił jej nic oprócz książek, których i tak nikt w całym królestwie nie czytał. Z pomocą przychodzi jej kronika napisana przez: [Talla ]<Talla|(click-replace: ?Talla) [Tall Anonim to jeden z najsłynniejszych uczonych i kronikarzy. Objechał i opisał wszystkie królestwa, wraz z jego najważniejszymi mieszkańcami.] Z kroniki wynikało, że jej brat studiuje w zamorskim uniwersytecie pod zmienionym imieniem - Maurycy Mróz. Natrafiła też na wzmiankę o Kirjanie - utalentowanym członku teatranej trupy Arlekin. Jakąś częścią siebie chciała walczyć, o królestwo i o to, o należy jej się jej i bratu, jednak bycie księżniczką przyniosło jej wyłącznie ból i cierpienie. Co dalej stanie się z księżniczką: <div class="toolbar"> [[10.Merwida próbowała się uwolnić.]] [[11.Merwida postanawia za wszelką cenę skontatować się z bratem.]]</div>

<span class="pslowo">M</span>erwida nie wyrzuciła kości z królika, którego dostała od strażnika na kolację. Użyła ostrej szpilki do włosów, którą nosiła ukrytą w halce. [Chciała odpowiednio wymodelować kość, tak by pasowała do wyżłobień zamka.] [Po wielu próbach udało jej się otworzyć drzwi i uciec. W jej głowie znowu pojawiły się niepokojące obrazy.] (set: $PotrzebaZemsty to 8) (if: $PotrzebaZemsty>7)[Królewna oczami wyobraźni znów widziała martwego króla i królową.](else:) [Królewna starała się zachować zimną krew. Rozsądek był jej potrzebny do zrealizowania zemsty.] <div class="toolbar">(live: 8s)[ [[ 14.Zakończenie 1]] ]</div>

<span class="pslowo">M</span>erwidę często odwiedzał książę. Nie znosiła tych wizyt. Uważała księcia za wypacykowanego narcyza, który bez przerwy poprawiał swoje złote włosy i piszczał, jak dziewczyna gdy tylko szczur przemknął obok niego. - Jesteś nikim. Mój ojciec wymordował całą twoją rodzinę, a Ciebie trzymam przy życiu wyłącznie dla zabawy. Istniejesz wyłącznie po to, by spełniać każdą moją zachciankę – wyszeptał jej do ucha podczas którejś z wizyt. - Weź tictaca, bo ci jedzie – odparła Merwida hardo. Królewicz żachnął się i szybkim krokiem opuścił to paskudne miejsce. (live: 7s)[ Merwida tylko robiła dobrą minę do złej gry, tak naprawdę była załamana, ale z czasem obmyśliła sprytny plan. Przekonała księcia do zorganizowania wystawnego święta na cześć zwycięstwa. Na kilkudniowej uczcie miała się pojawić teatralna trupa oraz uczony z Papadocji - Maurycy Mróz, który miał przedstawić wykład o świetności księcia. Tarad, początkowo nieufny, pozwolił księżniczce wszystkim się zająć i wypuścił ją z zamknięcia, aby mogła dopilnować organizacji święta.] (live: 17s)[Merwida napisała do swojego brata z prośbą o przyjazd. W liście Merwida bardzo chwaliła królestwo Turmeńskie. W treści listu wspomniała [(either: "bajkę, którą opowiadała im niania.", "imię ich pieska z dzeciństwa.", "ulubioną broszkę ich matki.")] Zamiast podpisu narysowała symbol królika trzymającego w garści węża] (live: 22s) [Namówiła też trupę teatralną, aby wystawili tragedię o bohaterskich czynach Tormunda w Magucji. Trupa nie była przychylnie nastawiona do Tormunda, ale była popularna, co spodobało się Taradowi i mile połechtało jego próżność.] (live: 24s) [ [[15.Zakończenie nr 2.]] ]

<span class="pslowo">M</span>aurycy Mróz, który był wśród zaproszonych na święto, ujawnił swoją prawdziwą tożsamość i zgodnie z prawem walki wyzwał króla Tormunda na pojedynek na śmierć i życie, na co przystała szlachta króla oburzona niecnymi postępkami monarchy. Książę Markus zwyciężył pojedynek i zabił króla. Goście uczty rozeźleni latami złych rządów Tormunda i Tarada wtrącili Tarada do lochu, gdzie popełnił on samobójstwo. Merwida i Markus, jako brat i siostra wspólnie rządzili królestwami scalając Magucję i królestwo Turmeńskie. Trudne doświadczenia upewniły Merwidę w tym, że będzie dobrą królową. (set:$Tron to 8) (if:$Tron is<7) [Merwidzie czasami brakowało luksusów, ale nigdy nie czuła się bardziej wolna i niezależna.](else:) [Choć wolność miała słodki smak, Merwida wiedziała, że jej przeznaczeniem jest bycie królową] Z tego zjednoczenia powstała: <div class="toolbar"> [ Torucja.]<Torucja|(mouseover-replace: ?Torucja) [Torucja to kraina położona nad morzem Kandyńskim. Potęga zarówno rolnicza (region magundzki) jak i militarna (region turmeński). Jedno z najsilniejszych królestw na świecie. Obecnie panują tam potomkowie Merwidy wraz z potomkami Marcusa.] </div>

<span class="pslowo">Z</span>anim żołnierze wkroczyli do jej komnaty księżniczka włożyła do ukrytej skrytki w halce parę niezbędnyh przedmiotów. (set: $skrytka to (array:) ) (set: $skrytka to (array: "krzesiwo", "ołówek", "papier" , "atlas roślin i grzybów", "ostra szpilka"))\ [[skrytka]] W trakcie podróży co jakiś czas niespokojnie upewniała się, czy niczego nie zgubiła. (set: $PotrzebaWolnosci to 8) (if:$PotrzebaWolnosci is>7) [Merwidzie chciało się krzyczeć z rozpaczy. Najchętniej rzuciłaby się na strażników, ale wiedziala, że nie ma szans.] (else:) [W Merwidzie rósł gniew, ale postanowiła być dzielna.] Droga z królestwa Maguncji do królestwa Turmeńskiego była długa i wiodła przez ciemne lasy, kręte drogi i wysokie góry. Merwida tęskniła za rodzicami, za bratem, a nawet, co przyznawała ze wstydem, za Kirjanem. Czuła się samotna i zagubiona i nie wiedziała, jak ma dalej postąpić. (live: 5s) [Księżniczka wraz z żołnierzami musiała wędrować przez wiele dni. Dla niepoznaki żołnierze ścieli Merwidzie włosy i przebrali ją w męski strój, aby mogli swobodnie podróżować przez całą Magucję, aż do granicy królestw. Co jeszcze przydarzyło się podczas tej podróży:] <div class="toolbar">(live: 9s)[ [[4.Merwdzie przyśnił się proroczy sen.]] [[5.Merwida spotkała objazdową trupę teatralną.]] ]</div>

<span class="pslowo">M</span>erwidzie przyśnił się sen, w którym jako dziecko biegała z ojcem po łące. Wspólnie głaskali króliki. Ojciec we śnie miał dziwne czarne okulary i powiedział jej, żeby zawsze podążała za królikiem. Posłuchała go i zobaczyła, jak na polanie królik swoimi łapami miażdży węża gruchocząc jego czaszkę. Potem pojawił się Kirjan, który wziął królika na ręce, uśmiechnął się do Merwidy i zniknął. Dziwny sen księżniczki skończył się i nastał ranek.(set: $miejsceAktywne to (either: "wysokie góry","duże miasta", "małe wsie")) Przez chwilę Merwida nie wiedziała, co się dzieje, by po chwili zorientować się, że od kilu dni podróżują przez (print: $miejsceAktywne) i [(if: $miejsceAktywne is "wysokie góry") [ obudziła ją liżącą ją po ręce kozica. ]][(if: $miejsceAktywne is "duże miasta") [ obudziły ją dzwony z wieży kościelnej. ]][(if: $miejsceAktywne is "małe wsie") [ obudziło ją pianie koguta. ]] Księżniczka długo rozmyślała o znaczeniu snu. Na początu przypomniały jej się zabawy z Kirjanem,(set:$PotrzebaZakochania to 6)(if: $PotrzebaZakochania is>8)[Merwida nie mogła przestać myśleć o dawnym przyjacielu] (else:) [szybko jednak odrzuciła od siebie romantyczne myśli.] Przypomniał jej się fragment, który przeczytała kiedyś w starej książce. Fragment dotyczył odwiecznego prawa walki, zgodnie z którym każdy ma prawo wyzwać króla na pojedynek na śmierć i życie i przejąć jego królestwo. Jedynym warunkiem jest zgoda jego własnej szlachty. Królewna nie wiedziała jeszcze, jak tę wiedzę wykorzystać, ale gdy tylko zobaczyła wieże zamku Tormunda rządza zemsty rozgorzała w niej na nowo. (set: $PotrzebaZemsty to 8) (if: $PotrzebaZemsty>7)[Królewna oczami wyobraźni widziała już martwego króla i królową.](else:) [Królewna starała się zachować zimną krew. Rozsądek był jej potrzebny do zrealizowania zemsty.] Co dalej stanie się z księżniczką Merwidą: [[6.Król Tormund wtrącił ją do lochu.]] [[7.Król Tormund chciał zaślubić księżniczkę ze swoim synem.]]

W Skrytce Merwidy ukrytej w halce znajduję się: <p> (print: $skrytka)</p>