Książka drukowana, jako całościowy, zwarty artefakt, od zawsze kojarzona była z całością i całość przywoływała. Działo się tak być może dlatego, iż książka jako całość i jej lektura, jak widzą to niektórzy psychologowie - odzwierciedla pragnienie całości wyrażane przez nasze iluzoryczne ego.

Pakt autora z czytelnikiem w powieści drukowanej zakłada obietnicę zamknięcia, szanse na spełnienie rosnących wraz z lekturą oczekiwań. W hipertekście takiej pewności nie ma. Zamknięć jest tyle, ile wygeneruje mechanizm ergodyczności. Może też ich nie być wcale, można nigdy nie dojść do epizodu, zdarzenia, które wypełni lukę w opowieści. Poza tym, raczej trudno jako skończoną całość traktować utwory, których tekst można wycinać, wklejać gdzie indziej, do którego można coś dopisywać i tworzyć nowe połączenia. Całościowy utwór ustępuje tu miejsca czemuś na kształt bazy danych, do której sięgamy poprzez interaktywny ekran.

Możliwość dopisywania własnej wersji utworu wprowadziły tekstowe gry przygodowe, zwłaszcza Adventure, która jako pierwsza pojawiła się w sieci. Istnieje dziś w internecie wiele przykładów utworów, do których można dopisywac swoje wersje, W klasycznych literackich hipertekstach możliwość taką dawała na przykład poetycka powieść Marble Springs Deany Larsen